Redakcja
Poprosiliśmy Aleksandrę Grünholz, która nagrała właśnie album pod pseudonimem We Will Fail, o to, aby specjalnie dla FYH! rozłożyła Verstörung na czynniki pierwsze. A skoro czytacie ten tekst, wniosek może być tylko jeden: zgodziła się. Dlatego zapraszamy do lektury tego ciekawego tekstu. Naprawdę warto.
TYTUŁ: Verstörung
Dzień dobry.
Zrobiłam taki album, co ma tytuł Verstörung. W języku polskim wyraz ten oznacza „zaburzenie”. Album składa się z wielu warstw przeróżnych próbek dźwiękowych. Postanowiłam wyciągnąć po jednym fragmencie z każdego utworu i nieco o nim opowiedzieć.
„v.01”
Kiedyś znalazłam w sieci nagrania tańców Indian Yaqui z Meksyku – same utwory nie wydały mi się specjalnie ekscytujące, ale traktowane jako materiał, z którego można coś wyciąć – owszem. Dźwięk rozpoczynający album pochodzi właśnie z tych nagrań.
„v.02”
Rozjeżdżanie się albo zsuwanie, takie skojarzenia towarzyszyły pracy nad tym utworem. Pojawiają się w nim m.in. króciutkie fragmenty znalezione w utworze „Ostinato funebre” Heinza Holligera.
„v.03”
Kiedyś mieszkałam przy stadionie piłkarskim w Poznaniu. Wiązało się to z regularnymi przemarszami kibiców i towarzyszącej im policji. W „v.03” wkleiłam fragment wycia wydawanego przez radiowóz, próbujący przejechać przez tłum kibiców.
„v.04”
Próbka z hip-hopowego kawałka. Albo popowego. Przy tak krótkim dźwięku właściwie trudno ustalić źródło. W tle „v.04” na pewno wkleiłam też nieco dźwięków padającego deszczu i urywki jakiegoś niezbyt wesołego filmu.
„v.05”
Jestem dość ostrożna, używając didżejskich efektów przy konstruowaniu utworów, ale w tym wypadku flanger, zmieniający wysokie tony w odbijające się metalowe kuleczki, okazał się być niezastąpiony!
„v.06”
Akordeon. Dość małego rozmiaru. A w tle dźwięk mechanizmu magnetofonu szpulowego.
„v.07”
Zdezelowana taśma, pocięta i odtwarzana w sposób manualny na głowicy magnetofonu. Nie wiem, w jaki sposób w tym nagraniu pojawiły się dźwięki odrzutowca.
„v.08”
W tym utworze ciekawa dla mnie była zdecydowana zmiana rytmu. Przyznaję, że czasem nie mam pojęcia, w jaki sposób dany dźwięk znalazł się w mojej bibliotece. O tym z „v.08” wiem tylko tyle, że używałam przy nim rejestrator, bo nazwa zawiera charakterystyczne 3 literki pochodzące z urządzenia o nazwie Zoom.
„v.09”
Jest pewien moment, gdy jakość skompresowanego dźwięku zmienia się w dźwięk interesujący. Cały utwór „v.09” zbudowany jest z jakościowo bardzo złych dźwięków.
„v.10”
Stary dyktafon na kasety i zabawa w podchodzenie do głośnika i nagrywanie delikatnych sprzężeń.
„v.11”
Użycie bardzo krótkich, zapętlonych sampli w „v.11” miało budować wrażenie stania w miejscu, niemożliwości ruchu. Fragment wokalu został znaleziony gdzieś wśród kompozycji Johna Cage’a. Polecam „Choral works” tegoż autora – obcowanie z tymi dźwiękami gwarantuje mnóstwo wzruszeń!
„v.12”
Kiedyś słuchałam dużo noise’u. Teraz właściwie tego rodzaju muzyki unikam. Jedyne, co z zamiłowania do ekstremów w utworze „v.06” pozostało, to przybrudzenie partii basów. Reszta dźwięków jest czysta i absolutnie zdyscyplinowana. Ciągle nie mogę pozbyć się wrażenia, że to najbardziej głupkowaty utwór z całego albumu.
„v.13”
Głównym elementem, nad którym się zastanawiałam w tym utworze, jest rytm – próba wejścia w rytm, nadanie porządku pozornie chaotycznym sekwencjom, na przemian z wybijaniem z miarowego pulsu.
Wrzuciłam sampel, który zgrałam kiedyś z taśmy pt. Poznańska orkiestra rozrywkowa. Jego krótkie fragmenty znajdują się w utworze „v.13”, ale cały dźwięk jest tak ładny, że szkoda się nim nie podzielić!
„v.14″
Wiele albumów z muzyką techno powinno zamykać się utworem umożliwiającym wyciszenie. Verstörung tak na prawdę nie jest wydawnictwem z gatunku techno, więc ostatni utwór wcale nie kończy się tak jak powinien.
Nazwa tego sampla to „dajana ross”, choć trudno w to uwierzyć, dźwięk został utworzony z przetworzenia piosenki Diany Ross. Kiedyś miałam na playliście „My world is empty without you”, to musi być to!
We Will Fail postanowiła też rozłożyć całą okładkę na czynniki pierwsze. A oto efekty:
***
AUTOR: We Will Fail
WYTWÓRNIA: MonotypeRec.
WYDANE: 24 lutego 2014
INFORMACJE O ALBUMIE