RedakcjaHubert Zemler o swoich kulturalnych hitach ostatnich i dawnych czasów. Autor albumu Drut o płycie Boris, książce Doroty Masłowskiej, dokumencie Herzoga czy tajemniczym jeziorze.
Gra w zespołach (Zebry a Mit, Mitch&Mitch, LAM), współpracuje z różnymi muzykami w pobocznych projektach (Felix Kubin, Evan Ziporyn, Piotr Kurek), nagrywa solo. Autorsko wydał Moped, Gostak & Doshes, Pupation Of Dissonance. Na początku roku, nakładem Bocian Records, ukazała się kolejna solowa płyta Huberta Zemlera, znakomitego perkusisty od lat związanego z warszawską sceną improwizowaną. Przy okazji niedawnej koncertowej premiery Drutu w Pardon, To Tu poprosiliśmy Huberta o wskazanie swoich kulturalnych rekomendacji. W nowym TO JEST DOBRE Hubert Zemler opowiada o książce Doroty Masłowskiej, filmie Birdman i dokumencie o Rosji oraz – jak przystało na osobę robiącą w życiu to, co kocha – muzyce.
Książka
Dorota Masłowska – Bowie w Warszawie (Wydawnictwo Literackie, 2022)
Pani Dorota jak zwykle bardzo celnie punktuje wszelkie nasze narodowe cechy, okraszając to absurdem sytuacji zawartej w tytule. Nikomu nic nie ujdzie na sucho i jest to piękne. W zasadzie można tę pozycję zakwalifikować również do kategorii „Teatr”.
Muzyka
Boris – W (Sacred Bones, 2022)
Muzykę tego niezwykłego zespołu poznałem, słuchając ścieżki dźwiękowej filmu Jima Jarmusha The Limits of Control. Na najnowszej płycie to japońskie trio snuje wspaniałą opowieść dźwiękową z pogranicza muzyki eksperymentalnej, alt-metalu i noise’u. Są też piosenki – bardzo ładne.
Iannis Xenakis – Electroacustic Works (2022)
Przechodzę ostatnio fazę fascynacji wczesną muzyką elektroakustyczną. Chciałbym polecić dwie kompilacje, które są bardzo ważnymi punktami w historii muzyki. Pierwszy to wydany niedawno box z kompozycjami Iannisa Xenakisa zatytułowany po prostu Electroacoustic Works.
Luc Ferrari – Complete Music for Films 1960-1984
Drugi to Luc Ferrari, Complete Music for Films 1960-1984. Są to zbiory niesamowitych kolaży dźwiękowych, świadczących o niesamowitej wyobraźni i warsztacie artystów, które pomimo upływu lat można zakwalifikować jako „nowoczesne”.
Film
Alejandra González Iñárritu – Birdman
Ostatnio odświeżyłem film Alejandra Gonzáleza Iñárritu, Birdman, czyli nieoczekiwane pożytki z niewiedzy z 2014 roku.
Za drugim razem znalazłem tam kolejne warstwy historii i obejrzałem to z zapartym tchem. Wspaniały scenariusz, gra aktorska, zdjęcia, montaż oraz niezapomniana ścieżka dźwiękowa, odważnie zlecona perkusiście jazzowemu Antonio Sanchezowi.
Werner Herzog – Bells From The Deep – Faith and Superstition in Russia
Niezwykła opowieść o wierzeniach w Rosji. Od syberyjskich szamanów, po Kaszpirowskiego. Ten błyskotliwie zrealizowany dokument z 1993 doskonale ukazuje, jak od zarania dziejów skomplikowany jest to kraj i zwłaszcza teraz pomaga zrozumieć choć trochę jego absurdy.
Miejsce
Jest takie małe jezioro w lesie na północnym wschodzie Polski. Nie powiem gdzie, bo przyjedzie tam więcej ludzi i już nie będzie takie fajne.
Czy wiesz, że FYH! istnieje już ponad 10 lat? Możesz pomóc nam prowadzić FYH!, które działa bez sponsorów czy bogatych wydawców. Możesz to zrobić, przelewając dowolną kwotę na konto Stowarzyszenia Nowa Kultura i Edukacja, w tytule wpisując: darowizna na cele statutowe stowarzyszenia:
19 1750 0012 0000 0000 3484 9048.
Twoje wsparcie pomoże nam się rozwijać. Dziękujemy!
Zobacz też:
Hubert Zemler opowiada o życiu w lockdownie podczas epidemii COVID-19