Święta z Sufjanem: 17 grudnia. Christmas in the Room

17 grudnia, tydzień do Gwiazdki, dlatego czas przywołać jeden z piękniejszych świątecznych utworów Sufjana Stevensa, „Christmas in the Room”.

Nic o Bogu, dużo o mainstreamowości i świeckich tradycji. Sama piosenka zaczyna się od odrzucenia. Sufjan odrzuca świąteczne wyjazdy, przedświąteczne zakupy w centrach handlowych, laski cukierkowe, nawet Świętego Mikołaja. Nie ma w wizji Świąt Sufjana miejsca dla bożonarodzeniowych (popularnych w Stanach) parad, spotkań ze znajomymi, przyjęć (też popularne za Atlantykiem), choinki, dzwoneczków. Nie ma też w planach Stevensa jemioły, choć Amerykanin w  swoich Świętach w pokoju zamierza spędzić czas z dziewczyną, partnerką. No, z drugą osobą.

Chyba można się pokusić o twierdzenie, że „Christmas in the Room” to utwór z jednej strony pełen rezygnacji, na pierwszy rzut oka zahacza o stany depresyjne, gdy nic się nie chce, wszystko się odrzuca. Z drugiej strony, kreowana narracja prezentuje chęć spędzenia Bożego Narodzenia po prostu, tak po ludzku, w dwójkę. Z najbliższą, z ukochaną. Na swój sposób, bez nadęcia, spinania się, niepotrzebnej otoczki. Tutaj ważna jest miłość, tylko w domu. Razem.

Bo gdy odrzuci się tę otoczkę, to co się liczy najbardziej? Co sprawia największą radość? Sufjan w wyjątkowy sposób opowiada o alternatywnym Bożym Narodzeniu i robi to w piękny sposób, używając wyjątkowych słów: And in the house we see a light/That comes from what we feel inside.