Silva Gentilini w To jest dobre przedstawia swoje kulturalne rekomendacje. Zobaczcie, co autorka Mrówki nie mają skrzydeł poleca ze świata kultury.

Debiutowała książką Mrówki nie mają skrzydeł kilka lat temu, ale dzięki wydawnictwu Fame Art książka Włoszki w końcu jest dostępna w Polsce. Silva Gentilini opisała w niej życie swoje i swojej rodziny – relacje między mężczyznami i kobietami, przemoc fizyczną i seksualną i podejmowanie trudnych decyzji. Mrówki nie mają skrzydeł nie są novum wydawniczym, wcześniej o tyranii w domowym ognisku pisało już wiele kobiet, ale powieść autobiograficzna Silvy Gentilini interesująca jest z kilku powodów: po pierwsze – próbuje otwierać oczy na sytuacje, które dzieją się wokół nas; po drugie – Silva przedstawiła losy swoje i swojej prababci równolegle. Mrówki nie mają skrzydeł dzieje się dwutorowo, narracja prowadzona jest z perspektywy dwóch kobiet, których los był do siebie bliźniaczo podobny. W nowym TO JEST DOBRE Silva Gentilini opowiada o tym, co w kulturze jest dobre.

>> RECENZJA KSIĄŻKI MRÓWKI NIE MAJĄ SKRZYDEŁ

Muzyka

Maneskin – „Coraline”

Kocham Pink Floyd, szczególnie album The Dark Side of the Moon. Ich wizjonerskie brzmienie pozwala mi oderwać umysł od myślenia o rzeczywistości. Lubię też śledzić karierę zespołu Maneskin, numer „Coraline” przypomina moją historię, trafia do mojego serca.

Film

Słodkie Życie, reż. Federico Fellini, 1960

Jestem kinofilką, więc kocham kino i jest mnóstwo filmów, do których jestem przywiązana.

Słodkie życie i w ogóle Fellini, z powodu wachlarza odniesień, które po sobie pozostawił. Pożegnanie z Afryką – niezapomniany z powodu atmosfery, monolog końcowy zawsze mnie porusza.

Książka

Margaret Mazzantini – Powtórnie narodzony (Sonia Draga, 2008)

Tutaj również ciężko wybrać. Powieść Powtórnie narodzony Margaret Mazzantini oraz wielka poetka Wisława Szymborska i jej Koniec i początek.

Miejsce

Ansedonia

Miejsce, które kocham najbardziej, to Ansedonia, morze blisko mojego domu, dalekie od tego z dzieciństwa, więc czuję tam spokój. Lubię jeździć do Rzymu, ponieważ jest półtorej godziny drogi ode mnie, i do Mediolanu. W Rzymie moją ulubioną dzielnicą jest Monti, z ludźmi, sklepami, barami, restauracjami. W Mediolanie podoba mi się dzielnica Garibaldi, jej nowoczesne wieżowce i różne lokale.

Jedzenie

Acquacotta

Jako rodowita toskanka kocham Acquacottę, danie skromne i smaczne – to zupa z dużej ilości warzyw, z jajkiem na wierzchu i czerstwym chlebem pod spodem. Uwielbiam owoce morza, polecam spróbować ośmiornicy Moscardini z ziemniakami.

Inne, godne polecenia

Genialna przyjaciółka

Serial, który mnie poruszył, to Opowieść podręcznej, niesamowity, oparty na powieści Atwood oraz serial włoski, Genialna przyjaciółka, na podstawie książek Eleny Ferrante. Polecam też spektakl teatralny Virgini Raffaele, ironiczny, wspaniały, zabawny.

%d bloggers like this: