Redakcja
God’s Own Medicine wrócił z nowym albumem AFAR. W dniu premiery Andrzej Turaj opowiada o płycie, rozkładając ją na czynniki pierwsze.
„Drive”
Odkąd pamiętam, jak gąbka chłonąłem dźwięki kapel pokroju Joy Division, The Sisters of Mercy czy The Cure. Czasami sięgam do tych inspiracji i pozwalam sobie na sentymentalną wycieczkę po brzmieniach oraz muzycznych pomysłach z kultowych lat osiemdziesiątych. Tekstowo „Drive” opowiada o szaleństwie, o jego małym pierwiastku, który tkwi w każdym z nas. Czasem – jak w reakcji łańcuchowej – gwałtownie i nieodwołalnie przejmuje nad nami kontrolę – nie da się przed tym uciec ani nad tym zapanować. Utwór singlowy, esencja GOM.
„The Snow Queen”
Kontynuacja podróży po „mrocznych”, jak powieść Stephena Kinga, czasach, kiedy w radiu królowały przeboje Ultravox, The Mission czy The Cult. Mroźny i śnieżny song, wprost z zamku królowej śniegu. Dostrzegam
u siebie podobieństwo do Kaya z baśni Andersena. Dawno, dawno temu moje serce – zamiast drobinki lodu – ukłuła igiełka muzyki zwanej New Romantic i New Wave. Od tamtego czasu stałem się nieczuły i obojętny na inne gatunki muzyki. I dobrze mi z tym.
„Sleep”
Zmiana klimatu. Akustycznie, przestrzennie, nieco art-rockowo, nieco popowo. Inspiracją była sentencja: „…czy jestem człowiekiem, któremu śniło się, że jest motylem, czy też jestem motylem, któremu się śni, że jest człowiekiem…”. Współczesny sen to nowe technologie, wirtualne światy, social media itd. Jednym ruchem palca na telefonie uciekamy w alternatywny świat, jednym kliknięciem w ekran przenosimy się w idealny, zaprojektowany przez nas sen… Obudzić się czy spać? O tym jest właśnie „Sleep”. Do pracy nad piosenką zaprosiłem Bašnię Lipińską, dzięki której powstał fenomenalny klimat utworu.
„Downtown”
Inspiracją był tragiczny los Aylan Kurdî. Morze Śródziemne. Cmentarz migrantów. Ogromny smutek. Wokalizy w piosence nagrała Inga Habiba z warszawskiej grupy Lorien. Dużo przytłaczających emocji.
„Hollow”
Pierwszy singiel z płyty AFAR. Utwór, który miał trafić do szuflady, a stał się singlem i ładną wizytówką całej płyty. Gitarowy darkwave w wersji marynistycznej (śmiech) Jest łódź, jest woda, jest sztorm i wicher. Pojawia się Neptun, czeluść morza i syreny. I to wszystko w jednej piosence.
„Afar”
Tytułowa kompozycja albumu. „Afar” to z hebrajskiego pył. Proch, z którego powstał i w który ostatecznie rozpada się człowiek. Drobny i niepoliczalny, jak piasek na brzegu morza czy gwiazdy na niebie. Osobliwy utwór. Lubię takie brzmienia à la melodyjny Michael Gira i jego Swans. Rozpoczyna się spokojnie, ale z każdą chwilą narasta, aż do pełnej kulminacji w końcówce. Całości dopełniają orientalne dźwięki baglamy, na której zagrał Paweł Goździewicz z trójmiejskiego Dogs in Trees.
„Despair was on my tongue”
Muzycznie gotycki blues – trochę spod znaku Depeche Mode i Martina Gore’a. Tekstowo kolejna – po kompozycji „Afar” – wycieczka w teksty Psalmów. Mantra i modlitwa, blues i darkwave. Karkołomne połączenie. Takie lubię.
„Constellation of the dragon”
Utwór o podróży przez Konstelację Smoka, o czyhającym tam nienasyconym złu, o labiryncie i pajęczynie pokus utkanej złotą ręką diabła. A że muzycznie nieco Nick Cave? Pewnie troszkę tak – ale Nick to geniusz i jeden z ostatnich wielkich artystów naszych czasów. W końcówce piosenki znakomite solo na saksofonie zagrał Rafał Wawszkiewicz z grupy Merkabah.
Album kończą utwory „Half Way”, „Staring at the sun” oraz „Flame” i choć jest ich trzy, to tematycznie są jednym. Snują opowieść o uczuciu straty i pustki po śmierci i odejściu najbliższej osoby. Są osobiste – lecz poprzez swoje poetyckie ujęcie – uniwersalne. Czasem odpowiednie zestrojenie świata uczuć ze światem dźwięków sprawia, że powstają wyjątkowe piosenki, które mają moc zatrzymania i zapisania emocji danej chwili. Niekiedy muzyka potrafi utrwalić wspomnienia i zakodować przeżyte chwile lepiej niż fotografia. Jest więc swoistym wehikułem czasu, zagadkowym utrwalaczem uczuć. I o to tutaj chodzi.
AUTOR: God’s Own Medicine
TYTUŁ: AFAR
WYTWÓRNIA: Alchera Visions
WYDANE: 19 lutego 2018