Redakcja
30 marca rusza dziewiąta odsłona toruńskiego CoCArt Music Festival. Kogo zobaczymy? Kogo usłyszymy? Sprawdzamy plan wydarzenia.
CoCArt Music Festival to prawdziwa uczta dla fanów sztuki audiowizualnej, muzyki elektronicznej i eksperymentalnej. Organizatorzy Festiwalu od dekady starają się prezentować w toruńskim CSW dominujące we współczesnej muzyce i sztuce dźwięku trendy, ze szczególnym naciskiem na projekty oparte o estetyczną waloryzację multimediów, traktowanych jako pełnoprawny komponent działania twórczego.
CoCArt Music Festival co roku ściąga setki słuchaczy, ciesząc się świetnym przyjęciem ze strony publiczności i recenzentów. Wielu z zaproszonych muzyków i artystów dźwięku, którzy występowali na festiwalu ma status prawdziwych legend i prekursorów zjawisk muzycznych, które pojawiły się w ostatnich dekadach XX wieku i na początku XXI w. Wielokrotnie dawaliśmy możliwość zaistnienia młodym interesującym i obiecującym artystom. Na festiwalu podczas ośmiu poprzednich edycji wystąpiło kilkuset muzyków, artystów wizualnych i performerów z Europy, Ameryki, Australii i Japonii.
PROGRAM FESTIWALU:
Dzień I – 30.03 (czwartek)
godz. 20.00, Kino Centrum
Pedro Ferreira (PT) – Material Representations: Sound Meetings (prezentacja twórczości video – szczegółowy program w marcu w repertuarze Kina Centrum)
TROPY (PL) grają na żywo do filmów Pedra Ferreiry
Dzień II – 31.03 (piątek)
godz. 14.00 – 18.00, Kino Centrum
Screening twórczości video artystów z Polski: Joanna John, Danuta Kiewłen, Ewa Doroszenko i Jacek Doroszenko, Kamil Gubała (szczegółowy program w marcu w repertuarze Kina Centrum)
godz. 19.00, Hol CSW
XENONY (PL)
Robert Piotrowicz (PL)
Robert Lippok (DE)
Frank Bretschneider – super.trigger (DE)
Dzień III – 01.04 (sobota)
godz. 18.00, Kino Centrum
Billy Roisz (AT) – przegląd twórczości audiowizualnej i spotkanie z autorką
(szczegółowy program w marcu w repertuarze Kina Centrum)
godz. 20.00, Hol CSW
Jacek Mazurkiewicz – 3FoNIA (PL)
Billy Roisz (AT)
Fabio Orsi (IT)
Franziska Baumann (CH)
INNE WYDARZENIA W RAMACH FESTIWALU:
After party po koncertach w CSW, godz. 23.59, Klub NRD
31.03 (piątek): Jacek Sienkiewicz (PL)
01.04 (sobota): AVTOMAT (PL)
Panel dyskusyjny
01.04 (sobota), CSW – III piętro, godz. 14.00, wstęp wolny
„New Music in Eastern Europe” – premiera #30 magazynu o muzyce współczesnej „Glissando”.
ADRESY I BILETY:
Koncerty i projekcje odbywają się w CSW w Toruniu
Adres: ul. Wały gen. Sikorskiego 13
Bilet na koncert 30.03 (Kino Centrum): 5 zł
Prezentacje audiowizualne 31.03 i 01.04 (Kino Centrum): wstęp wolny
Bilet na jeden dzień w CSW: 30 zł
Karnet na trzy dni w CSW: 50 zł
BILETY I KARNETY do nabycia w CSW od 06.03.2017
Imprezy after party odbywają się w Klubie NRD
Adres: ul. Browarna 6
Bilet na jeden dzień (za okazaniem karnetu na koncerty w CSW): 5 zł
Bilet na jeden dzień: 10 zł
Kuratorzy: Rafał Iwański i Rafał Kołacki
Koordynator: Piotr Zawałkiewicz
9. CoCArt Music Festival wspierają:
Goethe-Institut w Warszawie
Austriackie Forum Kultury w Warszawie
Swiss Arts Council Pro Helvetia
ARTYŚCI:
Frank Bretschneider (Niemcy) to muzyk, kompozytor i artysta. Urodzony w 1956 w Karl-Marx-Stadt, mieszka Berlinie. Jego twórczość jest znana z precyzyjnego traktowania dźwięku i skomplikowanych struktur rytmicznych oraz minimalistycznego podejścia. Muzyce Bretschneidera wtórują autorskie wizualizacje. Występował na festiwalach muzycznych i audio-wizualnych na całym świecie. Frank Bretschneider jest jednym z trzech ojców-założycieli wytwórni Raster-Noton, obok Olafa Bendera i Carstena Nicolaia. W przeciwieństwie do wielu zanurzonych w samouwielbieniu artystów nie sili się na dorabianie specjalnej filozofii do swojej twórczości. Ta artystyczna skromność przekłada się na niezwykle wysoką jakość jego twórczości we wszystkich sferach, w których się udziela – zarówno jako muzyka, jak i kompozytora czy artysty wizualnego. Jego utwory wyróżniają się bardzo precyzyjnym cyzelowaniem dźwięków, kompleksowymi, splatającymi się strukturami rytmicznymi i specyficznym, minimalistycznym podejściem do całego procesu tworzenia. Jego muzyka jest w różnoraki sposób opisywana: jako abstrakcyjny analogowy puentylizm, jako kompozycje przyszłości, które powinny wypełniać futurystyczne poczekalnie i hale portów kosmicznych czy też jako nowatorskie, pełne organiczności techno – i w każdym z tych określeń jest sporo prawdy.
http://www.frankbretschneider.com
Robert Lippok (Niemcy). Urodził się w 1966 roku w Berlinie. Jest muzykiem, scenografem, artystą wizualnym oraz współzałożycielem Institut für Raumexperimente. Już od początku twórczości znalazł swoje miejsce na rozkwitającej berlińskiej scenie muzyki eksperymentalnej. W 1983 roku został współzałożycielem punkowego zespołu Ornament Und Verbrechen. Później, z członkami grupy East German zgłębiał tajemnice jazzu połączonego z elektronicznym i industrialnym brzmieniem. W poszukiwaniu kolejnych inspiracji, razem z bratem Ronaldem założył znaczącą post-rockową formację To Rococo Rot, w której eksperymentował z takimi gatunkami jak IDM czy techno. Solowa kariera Lippoka, znanego z nieograniczonej wyobraźni muzycznej, nieoczywistych połączeń gatunków i poszukiwacza korzeni wymyka się jednoznacznej klasyfikacji. Współpracował z reżyserami teatralnymi i twórcami oper, a wśród jego najważniejszych muzycznych partnerów należy wymienić m.in. harfistkę Beatrice Martini, perkusistę Debashih Sinka czy legendarngo włoskiego kompozytora Ludovico Einaudi.http://www.raster-noton.net/artists/robert-lippok
Franziska Baumann (Szwajcaria) to kompozytorka, wokalistka, artystka dźwięku i performerka. Jest pionierką w dziedzinie zaawansowanych technik wokalistycznych i interdyscyplinarnego performance’u. Jej twórczość skupia się na łączeniu wokalu i gestów, obrazów i krajobrazów, przestrzeni i dźwięku w celu odkrywania nowych sposobów postrzegania. Baumann korzysta z interfejsów sterowanych gestami. Jej repertuar jako kompozytorki jest dość zróżnicowany i zawiera zarówno zamówienia elektroakustyczne i improwizowane, a także instalacje i środowiska dźwiękowe. Z koncertami solowymi oraz w większych składach występowała na wszystkich kontynentach. Jest profesorem w dziedzinie improwizowanej kompozycji i wokalistyki w Akademii Muzycznej w Bern. Podczas występów solowych używa głównie interkatywnego urządzenia Sensorglove. Ta specjalna cyfrowa rękawica bazująca na technologii SensorLab, opracowana podczas pobytu w studio muzyki elektroakustycznej STEIM (Studio for Electro Instrumental Music ) w Amsterdamie, daje jej całkowitą kontrolę nad jej artykulacją i akustyką za pomocą gestów i ruchów. www.franziskabaumann.ch
Billy Roisz (Austria) – od końca lat 90. pracuje z obrazem i dźwiękiem. Jej twórczość koncentruje się na powiązaniach pomiędzy percepcją wzrokową i słuchową. Realizacja jej doświadczeń odbywa się w postaci koncertów, projekcji i instalacji audiowizualnych, indywidualnych lub we współpracy z muzykami z kręgu muzyki eksperymentalnej, a także muzyki skomponowanej do tańca i teatru. Znana jest przede wszystkim jako artystka wideo, ale para się też performansem i tworzy muzykę grając na gitarze basowej, używając elektroniki i gramofonu. Jej filmy krótkometrażowe były pokazywane między innymi na Berlinale, duży wpływ na jej twórczość miało kino awangardowe. Obecnie w swojej pracy skupia się na zależnościach dźwięku i obrazu oraz ich wpływie na siebie. Specjalizuje się w sprzężeniach zwrotnych wideo, używa monitorów, kineskopów, kamer, własnej produkcji syntezatorów wideo. Często współpracuje z Dieb13, Toshimaru Nakamurą, Angelicą Castelló, Silvią Fässler, JD Zazie, Ilpo Väisänenem. Roisz jest również współorganizatorem festiwalu Reheat.
billyroisz.klingt.org
Fabio Orsi (Włochy) – pochodzi z miasta Tarano na południu Włoch, od kilku lat rezyduje w Berlinie. Od kilkunastu lat tworzy muzykę elektroniczną, specjalizując się w atmosferycznej mieszance muzyki ambient i drone. Ten utalentowany kompozytor wydał kilkanaście wydawnictw w różnych formatach na całym świecie, które zostały docenione przez krytykę. W swoich kompozycjach język popularnej tradycji spotyka się z awangardą, tworząc oryginalny i pełen uroku miks. Muzyka Orsiego wywodzi się z nagrań terenowych, poprzez które stara się on uchwycić obrazy w brzmienia inspirowane archiwalnymi przedwojennymi nagraniami muzyki ludowej dokonanej przez Alana Lomaxa. Orsi mówi, że podziwia sposób, w jaki Lomax był w stanie zaprezentować folklor nie tylko jako historyczny artefakt, lecz jako „wyraz cierpienia z pragnieniem buntu”. https://fabioorsi.bandcamp.com
Robert Piotrowicz (Polska) – Artysta dźwiękowy, kompozytor, improwizator, współzałożyciel Musica Genera Festival oraz wytwórni Musica Genera. Oprócz płyt solowych ma w dorobku także wydawnictwa nagrane z C Spencerem Yehem, Kevinem Drummem, Jérômem Noetingerem, Burkhardem Stanglem i Anną Zaradny. Współpracował również z Orenem Ambarchim, Lasse Marhaugiem czy Zbigniewem Karkowskim. Jest autorem słuchowisk, instalacji, muzyki teatralnej, współpracuje z innymi artystami przy formach audio-wizualnych i spektaklach. Regularnie występuje na licznych festiwalach na całym świecie. Podczas koncertów tworzy nasycone i pełne detali formy, korzystając z syntezatora analogowego i komputera. Jego muzyce równie blisko jest do współczesnej kompozycji elektro-akustycznej, jak i do sound artu. Koncertował w Europie, północnej i południowej Ameryce, Azji i Australii. www.robertpiotrowicz.net
Jacek Mazurkiewicz – 3FoNIA (Polska) – kontrabasista, kompozytor, dźwiękowy chuligan. Interesuje się szeroko pojętą muzyką. Swoje dźwięki składa w całość bazując na wrażeniach emocjonalnych i pulsie. Łącząc akustykę z elektroniką, wciąż poszukuje nowego brzmienia. Współtworzy głownie projekty autorskie (Gabinet Masażu Ucha Wewnętrznego, Modular String Trio, PoliFolklorek Winylu, 3FoNIA). Gra piosenki z kwartetem Limboski, z którym nagrał trzy płyty. Zajmuje się udźwiękowieniem, komponowaniem i produkcją muzyki do filmów i spektakli teatralnych. Prowadzi autorskie warsztaty dźwiękowe i muzyczne. Współpracował z wieloma polskimi i zagranicznymi artystami, m.in. z takimi jak: Daniel Levin, Rob Brown, Michael Zerang, Giridhar Udupa, Miya Masaoka, Mikolaj Trzaska, Patryk Zakrocki, Wacław Zimpel, Jerzy Mazzoll, Andrew Drury, Jacek Buhl, Wojciech Jachna. 3FoNIA to jednoosobowy projekt muzyczny, w którym głównym źródłem dźwięków jest kontrabas – naturalny, bądź preparowany. Projekt ten pokazuje możliwości płynące z wszechstronnego zastosowania ‚klasycznego’ instrumentu, gdzie za pomocą autorskich technik wykonawczych zostaje on całkowicie przearanżowany na potrzeby muzyki współczesnej. Wszelkie preparacje instrumentu dokonywane są zarówno na poziomie akustycznym, jak i elektronicznym. Podczas koncertu 3FoNI można spodziewać się kompozycji, oraz utworów improwizowanych z pogranicza współczesnej kameralistyki, ambientu, muzyki konkretnej, eksperymentu, awangardy. Pewne jest również to, że kontrabas będzie wykorzystany niezgodnie z jego pierwotnym przeznaczeniem. www.jacekmazurkiewicz.pl
XENONY (Polska) – trio z Warszawy. Założone w 2013 przez Piotrka Bukowskiego. Pierwsza płyta „XE“ (LADO abc a/13, MA14) w całości powstała na domowym komputerze autora. Oparta na ekspresyjnej estetyce chip-tune i circuit-bendingu, została świetnie przyjęta przez słuchaczy, ale wysoki poziom komplikacji elektronicznych gliczy utrudniał wykonanie materiału na żywo. Zespół w 2015 narodził się na nowo. Wychodząc z założenia „żadnych komputerów na scenie“ powrócił do pierwotnej radości w obcowaniu z elektronicznymi instrumentami. Aktualnie zespół pracuje nad kolejną płytą (premiera wiosna 2017). Koncert wzbogacą wizualizacje VHS Agnieszki Pasierskiej wykonane w całości w programie Scala. Skład grupy: Bukowski (m.in. HOKEI, DUŻY JACK), Koszniec Karol (m.in. KOMORA A), Bebech (m.in. DUŻY JACK).
TROPY (Polska) – to nowy projekt muzyczny Artura Maćkowiaka (gitara, elektronika, syntezator) i Bartka Kapsy (perkusja, elektronika, bas), znanych z takich nieistniejących już świetnych zespołów jak Something Like Elvis, Contemporary Noise Sextet, Potty Umbrella. Artur Maćkowiak ma na swoim koncie trzy płyty solowe, jest członkiem bydgosko-toruńsko-poznańskiego kolektywu improwizatorów Innercity Ensemble. Bartek Kapsa brał udział w nagraniu muzyki do wielu przedsawień teatralnych i filmów. Debiutancka płyta duetu TROPY pt. “Eight Pieces” zawiera muzykę inspirowaną eksperymentalnymi filmami Pedra Fereiry. Osiem różnych filmów, od abstrakcyjnych wideo-artów po filmy found footage, zawieszonych w gęstwinie dźwięków, rozpostartych między melodiami a improwizowanymi eksperymentami. Założeniem tego projektu jest sytuacja, w której dźwięk i obraz silnie na siebie oddziałują, ale jednocześnie żadna z tych sfer nie dominuje. Film i muzyka w tym przypadku to dwie równolegle opowiadane historie, które wchodzą ze sobą w bliską interakcję.
Pedro Ferreira (Portugalia) – urodzony w 1988 r. w Portugalii. Pracuje głównie z filmem, wideo, dźwiękiem, fotografią i mediami cyfrowymi. W 2013 r. ukończył studia magisterskie na wydziale sztuk multimediów na Uniwersytecie w Porto. Prezentował swoje prace na całym świecie na licznych festiwalach, w galeriach i muzeach. Jego filmy były pokazywane m.in. na takich festiwalach takich, jak: Toronto’s 8Fest, Montreal’s Festival du Nouveau Cinema, Festival International Du Film D’Environment w Paryżu, na Nowych Horyzontach we Wrocławiu oraz Curtas Vila Do Conde and Indie w Lisbonie.